Het jaar ging niet zoals alle andere jaren. Maar dat ging het voor niemand. Toch als ik Corona weghaal als gemene deler van ons allen, ging het jaar niet zoals gepland. Zo begon ik in januari aan een nieuwe baan in de marketing & communicatie wereld, maar verloor ik diezelfde baan net zo snel weer in maart. Een achtbaan die welgeteld twee maanden duurde. Daar ging m’n toekomstbeeld van 2020 en snel moest ik het over een andere boeg gooien. Nu, negen maanden later en rustig aftellend naar 2021, heb ik naar mijn idee een paar goede keuzes gemaakt. Een reflectie.
Van nee naar ZZP
Eerder dit jaar herinner ik mij een autoreclame op tv te hebben gezien waarin telkens werd geroepen: ‘herbereken route’. Dat is precies het kruispunt waarop ik afgelopen maart stond. Hinkepinkend tussen twee gedachtes besloot ik LinkedIn om hulp te vragen. Op de korte termijn had ik opdrachten nodig en op de lange termijn waarschijnlijk een nieuwe baan. Zo kwam ik tot de volgende charmante LinkedIn post: het startschot naar mijn bestaan als ZZP-er.
Een belachelijke foto natuurlijk, maar hij viel wel op. Zowaar deed ik mijn eerste nieuwe contacten op via deze post en ontving ik een paar kleine opdrachten om mijn tijd mee in te vullen. Top platform dat LinkedIn. Vervolgens groeide daar enkele opdrachten voor langere termijn uit, waardoor ik ineens verzekerd was van wat maandelijks inkomen. Nog beter.
Lang vroeg ik mij af of ik volle bak voor een eigen onderneming wilde gaan of dat ik het na verloop van tijd toch weer wil proberen in loondienst. Vooral de eerste optie vond ik een lastige keuze en die twijfel merkte ik terug in mijn communicatie naar klanten. Uiteindelijk besloot ik deze site te maken (juli) om mezelf in ieder geval neer te zetten. Toen mijn site uiteindelijk in de lucht was (oktober) realiseerde ik dat ik daarmee in een klap die twijfel wegnam bij mezelf. Ik ga het zelf doen.
De volgende stap
Even een tussenstapje naar de zomer. De terrassen gingen weer open en er mocht weer wat gevierd worden. Dat heb ik ook zeker gedaan in deze periode. Vervolgens sprak ik een oud-klasgenoot, Joris Bakker, met de vraag of ik toevallig ook al op zoek was naar een kantoorplek. Er kwam namelijk een bureau vrij bij hen. Een volgende stap, nieuwe maandelijkse lasten, dus laten we dat maar gewoon gaan doen. Of ik daar spijt van heb? Alles behalve.
Zo begon ik op 1 september op kantoor. De maanden daarvoor heb ik thuis zitten priegelen, bellen, schrijven en experimenteren vanuit hetzelfde hoekje in mijn studio. De eerste maand vanaf een krakkemikkige keukenstoel totdat m’n nek echt begon te schreeuwen. Toch maar een comfortabele bureaustoel gekocht. Maar goed, eindelijk kon ik weer de deur uit in september en werken onder de mensen. Zodoende kwam ik in contact met oude bekenden, maar ook veel nieuwe mensen. En in ieder geval een fijne plek om mijn werkzaamheden uit te voeren.
Met een gerust hart in winterslaap
Ondertussen is het half december. Nog even wachten en dan is het alweer 2021. Ik heb in ieder geval besloten om na deze week even twee weken vakantie te nemen. Eigenlijk heb ik in 2020 alleen maar gewerkt en straks moet ik de batterij weer even opladen. In maart ben ik met niets begonnen en zojuist telde ik het aantal eigen klanten van dit jaar: 15. Gekheid, als je het mij vraagt. Iets wat ik in maart nooit had kunnen bedenken is langzaamaan werkelijkheid geworden.
Ook voor het nieuwe jaar heb ik alweer wat opdrachten op de planning staan. Ook start ik in februari met het Textpert Traject van Rachel Felix, om zo mijzelf als schrijver online beter te profileren. Deze week ga ik mijn huidige opdrachten afronden en deadlines afstrepen. Na deze week ga ik met een gerust hart in winterslaap. Kijken we in januari wel weer verder.
Alvast prettige feestdagen en een gelukkig nieuwjaar gewenst!
Recente reacties